Tebbet Suresi ve Anlamı

Tebbet Suresi, Kur’an-ı Kerim’in 111. suresidir. Bu sure, Kureyş kabilesinden bir kişi olan Ebu Leheb ve eşi Ümmü Cemil’e yönelik olarak inmiştir. Surenin adı, “tebbet” kelimesinden gelir, bu kelime Ebu Leheb ve eşinin kötü bir sona uğramalarını ifade eder. Sure, toplam 5 ayetten oluşur ve özellikle Ebu Leheb’in inkarı ve düşmanlık gösterdiği dönemde inmiştir.

Tebbet Suresi:

“Tebbet yede Abî Leheb ve teb, Ma ağnâ anhü mâlühü ve mâ keseb, Sayasle nârün zâte leheb, Ve mraetühü hammâletel hâteb.”

Türkçe Anlamı:

“Ebu Leheb’in iki eli kurusun ve o da kurusun! Malı da çocukları da kendisine bir fayda sağlamadı. Yakıcı ateşe girecek, Ve üzerindeki hurma lifinden çuvalı da (inkârını) taşıyan karısı da.”

Bu sure, Kureyş kabilesinin liderlerinden biri olan Ebu Leheb’in, Hz. Muhammed’in (s.a.v) peygamberliğini reddetmesi ve Müslümanlara düşmanlık göstermesi nedeniyle Allah’ın lanetine uğrayacağını ifade eder. Bu, İslam tarihinde özel bir olaya hitap eden nadir surelerden biridir. Ayrıca sure, inkarın ve düşmanlığın kişiyi ne kadar olumsuz bir sona sürükleyebileceğini vurgular.

Tebbet Suresi, toplamda kısa bir sure olmasına rağmen, içerdiği mesaj ve ahlaki öğretiler açısından önemlidir.

Yorum yapın